Huize Lesquirte

Hier, in het midden van de Achterbuurten, wonen Riley, Fibonacci en Tihu-Lille Lesquirte. Hun huis is klein, maar opgeknapt na Riley's succes als rebellenleider. Eén verdieping boven de begane grond is nog redelijk bescheiden, maar de waarheid is dat de familie Lesquirte best wat te besteden heeft!

Regels:
Max. 5 personen.
De regels van de familie Lesquirte gelden: dat betekent dat er in principe niet gevochten mag worden, je vriendelijk moet zijn voor de inwoners en niets kapot mag maken.

De deur sloeg met een klap achter Tihu-Lille dicht. 'Waar denk jij dat je mee bezig bent?' riep ze, wetende dat haar zus thuis was. Ze liep door het kleine halletje naar de kamer - een ruimte die als keuken, eetkamer, woonkamer en studeerkamer werd gebruikt -, waar ze inderdaad Fibonacci aantrof. Tihu-Lille keek haar zus aan met een strenge, beschuldigende blik. Haar vraag hing nog steeds in de lucht, wachtend op een antwoord.

Fibonacci keek op van het brood waar ze net een plak af wilde snijden. 'Waar ik mee bezig ben?' Ze knikte naar het brood. 'Ik stond op het punt om wat brood klaar te maken.' Natuurlijk wist Fibonacci dat Tihu dit niet bedoelde, maar ze zag ook geen andere reden waarom haar zusje dit zou vragen. Fibonacci gedroeg zich niet aardig of behulpzaam, nee, maar dat was toch niets nieuws?

Tihu-Lille uitte haar ergernis door middel van een zucht. 'Waarom gedraag je je zo tegenover Caesarea?' verduidelijkte ze, nogmaals zuchtend omdat Fibonacci dit zelf niet kon bedenken. Haar zus had er toch echt genoeg hersenen voor, en ook haar geheugen was goed genoeg. Dus waarom hield ze zich zo van de domme?

'Oh,' grijnsde Fibonacci, 'heet dat verwende kindje Caesarea. Bah, die naam past bij haar Axionenstand!' Waarom ze precies zei wat ze zei? Ze wist heus wel dat het onverstandig was om het er zo in te wrijven, maar ze kon het echt niet laten. Zelfs al wist ze dat ze ruzie zou krijgen met Tihu-Lille, waarvan ze zo veel hield.